کد مطلب:315243 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:274
قالی سرقت رفته، پیدا شد
حضرت حجت الاسلام و المسلمین جناب آقای سید احمد حجازی گلپایگانی حفظه الله تعالی نقل می كند كه مرحوم پدرش سید محمد حجازی، برادرزاده آیت الله العظمی سید جمال گلپایگانی كرامتی را این گونه نقل می نمود:
در سال 1341 هجری شمسی، قالی نیمه كاره ای از حاج ولی الله جمالی ورزنه ای گلپایگانی در آخر ماه مبارك رمضان 1382 ه. ق از دكه به وسیله ی خانمی - كه محلی بود و نامش محفوظ است برای این كه رسوا نشود - برده شد. سه نفر گلپایگانی و 10 نفر از شهرهای مجاور خوانسار بودند. اول رمضان بود بعد از دو سال، قالی 12 متری بافت كاشان در تهران شناسایی و به گلپایگان منتقل و بافته شد و تحویل صاحبش گردید.
پدرم دو سال دوندگی نمود و خیلی جاها رفت، ولی ظنین به فرد، یا افراد خاصی نشد. وقتی صاحب قالی گفت: آقای حجازی! قالی پیدا شد.
گفت: شما خواب می بینید، قالی و بافنده ی آن، خواهرم را در تهران آگاهی 5 كلانتری 14 بردند و قالی را شناسایی نمودند. بعد از دو سال آن را نشان دادند، ولی باز هم ملاحظه نمود كه خدا ستار العیوب است. باز هم آنها را رسوا نكند حتی آن خانم را وقتی ما اسم بردیم. پدر گفت: خدا ستار العیوب است، ولی نیمه شب به حضرت اباالفضل و امام حسین علیهماالسلام و پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله توسل نمودم. می گفت: فقط وقتی همه خواب می روند، ما می گوییم: خدایا! بنده ی تو محمد است، ما آبرومندیم و صاحب قالی اصلا گمان نمی كرد، حتی برخی بدخواهان ما گفتند: چه طور بدگمانی به كسی ندارید.
[ صفحه 481]
می گفت: ما از خاندانی هستیم كه آیت الله العظمی سید جمال گلپایگانی بودند.
لذا پدرم سربلند و دشمنان برای همیشه روسیاه شدند و اول رمضان 1343 قالی پیدا شد كه حقیر در آن موقع 13 ساله بودم كه جلوی ماشین قالی 12 متری، گوسفند ذبح نمودند.
خواهرم از سادات حجازی علویه می گفت: در حرم حضرت معصومه علیهاالسلام سیدی به من گفت: من حضرت اباالفضل علیه السلام هستم و فرمود: قالی شما پیدا می شود، نگران نباش.
اسم مرا نیز برد، برگشتم نگاهش كردم و او را ندیدم. [1] .
23 / 10 / 1384
در سال 1341 هجری شمسی، قالی نیمه كاره ای از حاج ولی الله جمالی ورزنه ای گلپایگانی در آخر ماه مبارك رمضان 1382 ه. ق از دكه به وسیله ی خانمی - كه محلی بود و نامش محفوظ است برای این كه رسوا نشود - برده شد. سه نفر گلپایگانی و 10 نفر از شهرهای مجاور خوانسار بودند. اول رمضان بود بعد از دو سال، قالی 12 متری بافت كاشان در تهران شناسایی و به گلپایگان منتقل و بافته شد و تحویل صاحبش گردید.
پدرم دو سال دوندگی نمود و خیلی جاها رفت، ولی ظنین به فرد، یا افراد خاصی نشد. وقتی صاحب قالی گفت: آقای حجازی! قالی پیدا شد.
گفت: شما خواب می بینید، قالی و بافنده ی آن، خواهرم را در تهران آگاهی 5 كلانتری 14 بردند و قالی را شناسایی نمودند. بعد از دو سال آن را نشان دادند، ولی باز هم ملاحظه نمود كه خدا ستار العیوب است. باز هم آنها را رسوا نكند حتی آن خانم را وقتی ما اسم بردیم. پدر گفت: خدا ستار العیوب است، ولی نیمه شب به حضرت اباالفضل و امام حسین علیهماالسلام و پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله توسل نمودم. می گفت: فقط وقتی همه خواب می روند، ما می گوییم: خدایا! بنده ی تو محمد است، ما آبرومندیم و صاحب قالی اصلا گمان نمی كرد، حتی برخی بدخواهان ما گفتند: چه طور بدگمانی به كسی ندارید.
[ صفحه 481]
می گفت: ما از خاندانی هستیم كه آیت الله العظمی سید جمال گلپایگانی بودند.
لذا پدرم سربلند و دشمنان برای همیشه روسیاه شدند و اول رمضان 1343 قالی پیدا شد كه حقیر در آن موقع 13 ساله بودم كه جلوی ماشین قالی 12 متری، گوسفند ذبح نمودند.
خواهرم از سادات حجازی علویه می گفت: در حرم حضرت معصومه علیهاالسلام سیدی به من گفت: من حضرت اباالفضل علیه السلام هستم و فرمود: قالی شما پیدا می شود، نگران نباش.
اسم مرا نیز برد، برگشتم نگاهش كردم و او را ندیدم. [1] .
23 / 10 / 1384
[1] آقاي حاج ولي الله جمالي، ساكن روستاي ورزنه ي گلپايگان، معروف به كدخدا قالي به دار منزل سيد محمد حجازي سعيد آباد گلپايگان، خيابان شهيد كلبعلي پلاك 15.